Geschiedenis

De Luikse burgemeester Theodor Goer de Herve vroeg aan koning Karel II van Spanje de toelating om voor de zusters van de Recollectinenorde een klooster in Eupen te bouwen.
De koning gaf zijn toestemming op voorwaarde dat er een openbare school voor meisjes zou worden ingericht.

De zusters kochten een weide op de Heidberg om daar de kerk en het klooster te bouwen. Broeders van de Franciscanenorde uit Vlaanderen begonnen met de bouw. Door het gebrek aan financiële middelen konden de geplande gebouwen enkel stapje voor stapje worden gerealiseerd. De kloosterlijke annalen vertellen hoe aarzelend elke muur, elk keldergewelf, elk kanaal stapsgewijs werd toegevoegd. De zusters leefden toen in grote armoede en moesten herhaaldelijk zilveren kerkvoorwerpen verkopen of verpanden om te kunnen overleven. De noordvleugel werd in 1701, de oostvleugel in 1722 en de westvleugel in 1727 gebouwd. Gedurende die tijd gaven de zusters enkel les aan dochters uit rijke families. Ze kregen onderwijs in lezen, schrijven, rekenen en naaien.

In de nacht van 1 mei 1740 werden de zusters het doelwit van een overval van de zogenaamde “bokkenrijders”. Één zuster kon ontsnappen aan de dieven, klom op de klokkentoren en sloeg met een hamer op de kerkklok. De bende vluchtte en liet alle gestolen goederen achter die ze tot dan hadden kunnen verzamelen.

In de volgende jaren ondervonden de zusters herhaaldelijk tegenslagen. Over de periode van de Franse Revolutie is weinig bekend. We weten alleen dat de zusters hard vochten om in het klooster te mogen blijven wonen om verder les te geven aan de jeugd. Doordat ze niet alleen les gaven aan kinderen van gegoede burgers, maar ook in het lager onderwijs, mochten de zusters in het klooster blijven. Ze moesten echter alle kloosterlijke handelingen en activiteiten stopzetten en mochten alleen wereldse kledij dragen. Als zogenaamd vrouweninstituut bleven klooster en school in hun bezit.

Na 18 jaar mochten de zusters weer hun ordekleding dragen. Het klooster meldde een grote toeloop, en veel jongeren traden tot de orde toe. In die tijd beleefde het klooster een echte wederopbloei. Het pensionaat werd uitgebreid.

Er werd een zondagschool en een naai- en breischool ingericht.

Eerste steenlegging van de Heilig Hartkerk in gotische stijl op de Heidberg als zuidvleugel, in plaats van de voorlopige kapel, die sinds 1724 in de oostvleugel was ondergebracht en nadien getransformeerd werd tot de sacristie.

Start van de bouw van een nieuw schoolgebouw.

In april 1918 werd het klooster als openbaar lyceum met tien klassen erkend.

Opening van de nieuw opgerichte kleuterschool.

De stad Eupen bouwde een bijkomend schoolgebouw.

Bouw van de grote turnzaal.

Eerste steenlegging van de nieuwe kleuterschool nadat het oud kleuterschoolgebouw in 1984 door een storm werd vernield.

Opening van de nieuwe kleuterschool.

Fusie tussen het “Heidberginstitut” en het Collège Patronné. Vanaf nu heette de school “Pater-Damian-Schule”.

Er werd een haalbaarheidsstudie in opdracht gegeven om van het klooster een opleidingscentrum te maken.

Het klooster Heidberg werd, voor een symbolische euro, eigendom van de regering van de Duitstalige Gemeenschap om het historische gebouw beter als monument te kunnen bewaren.

Het klooster werd in de lijst van de gemeenschapscentra van de Duitstalige Gemeenschap (diensten met afzonderlijke zaakvoering) opgenomen.

Brand in de kapel van het klooster.

In mei 2012 begonnen de verbouwingswerken.

In september 2014 opende het seminarie- en eventcentrum Kloster Heidberg, zoals we het vandaag kennen, zijn deuren.